Βοηθείστε το παιδί σας να διαμορφώσει θετική αυτοεικόνα και αυτοεκτίμησή

  Η σχέση γονέα-παιδιού είναι ο ισχυρότερος δεσμός της ανθρώπινης ύπαρξης. Μέσα από αυτή τη σχέση διαρκούς αλληλεπίδρασης το παιδί διαμορφώνει πρότυπα και συμπεριφορές, όπως επίσης και την αυτοεικόνα του (δηλαδή το ποιος συνειδητά πιστεύει ότι είναι). Η καλλιέργεια της θετικής αυτοεικόνας επέρχεται από την αξία που δίνει το παιδί στον εαυτό του και την επαρκή κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών του σε συνδυασμό με την άποψη που έχουν οι άλλοι γι’ αυτό. Αυτοί οι άλλοι, στις πλείστες των περιπτώσεων είναι οι γονείς. Το σύνολο των εντυπώσεων που έχει το παιδί για τον εαυτό του, δηλαδή η αυτοεκτίμηση, επηρεάζεται και μεταβάλλεται συνεχώς λόγω των νέων εμπειριών και αντιλήψεων που αποκτά το παιδί μεγαλώνοντας.
Το παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση συχνά εκφράζεται αρνητικά για τον εαυτό του, αλλά και για τις επιδόσεις του σε διάφορες δραστηριότητες π.χ. «ποτέ δεν θα τα καταφέρω», «δεν είμαι αρκετά καλός», «είμαι χαζός» κ.α. Επίσης, αυτά τα παιδιά διακατέχονται από το αίσθημα απαισιοδοξίας, ανήμπορα να διαχειριστούν την απογοήτευσή τους και την έντονη κριτική που ασκούν στον εαυτό τους. Είναι υπερβολικά ντροπαλά σε κοινωνικές συναντήσεις .
Από την άλλη, το παιδί με θετική αυτοεικόνα είναι ευπροσάρμοστο, αισθάνεται άνετα στις κοινωνικές συναντήσεις, δεν μένει στην αφάνεια και προσπαθεί να εκφέρει την γνώμη του χωρίς τον φόβο για κριτική, υπερασπίζεται τον εαυτό του (λεκτικά), βλέπει με αισιοδοξία τις τυχόν αποτυχίες του, είναι ανεξάρτητο από την ομάδα.

Οι αιτίες που μπορεί να μειώσουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού είναι:
*Σχολικός εκφοβισμός.
*Υπερβολικά αυστηρή διαπαιδαγώγηση.
*Έλλειψη  επικοινωνίας μεταξύ γονέα-παιδιού.
*Σύγκριση ικανοτήτων του παιδιού με άλλα παιδιά.
*Προσβλητικά λόγια γονιών στο παιδί π.χ. «είσαι άχρηστος», «δεν είσαι ικανός».
*Έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ παιδιού-εκπαιδευτικού.
*Έλλειψη επιβράβευσης και ενθάρρυνσης από τους γονείς.
*Θύματα οικογενειακής βίας (λεκτικής-σωματικής).

Μερικοί τρόποι ενδυνάμωσης της θετικής αυτοεικόνας είναι:
*Οι γονείς να αποφεύγουν την σύγκριση επίδοσης σε σχέση με άλλα παιδιά. Π.χ. «Όχι έτσι, κοίτα πως το κάνει ο Κώστας».
*Αποφεύγετε τις αρνητικές ταμπέλες, «είσαι άτακτος», «είσαι χαζός». Το παιδί υποδύεται τους ρόλους που του δίνουμε εμείς.
*Να αποφεύγονται υπερβολικές τιμωρίες ή το αντίθετο, την υπερβολική ανεκτικότητα.
*Να εστιάζετε στα χαρίσματα του και στα θετικά του χαρακτηριστικά.
*Δείξτε του έμπρακτα πώς να δέχεται θετικές και αρνητικές κριτικές με ψυχραιμία.
*Ενθαρρύνεται το σε κάθε προσπάθεια που κάνει έστω και αν αποτύχει.
*Ζητάτε την γνώμη του σε θέματα που το αφορούν προτρέποντας το να εκφράζει τις απόψεις του και να εξωτερικεύει τα συναισθήματα του.
*Τα παιδιά είναι μιμητικά όντα, αν σέβεστε τον εαυτό σας τα παιδιά θα σας μιμηθούν.
*Ίσως το πιο σημαντικό είναι να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι το αποδεχόμαστε και το αγαπάμε ανεξάντλητα  χωρίς όρους, γι’ αυτό που είναι. Ένα παιδί με θετική αυτοεικόνα, είναι ένας ευτυχισμένος και επιτυχημένος ενήλικας στο μέλλον.